Fabio (18): "Slimste keuze om nog in jeugdhulp te blijven"

“Toen ik 14 was, ben ik hier voor de eerste keer terechtgekomen. Ik was jong en maakte de foute keuzes. Eerst kwam ik in het dagcentrum terecht, later in het jongenstehuis. Het verschil? In het dagcentrum kom je na je schooluren binnen, zijn er een aantal activiteiten gepland en keer je nadien terug naar huis. In het jongenstehuis verblijf je een hele week, bouw je aan jouw eigen traject en word je veel persoonlijker geholpen.”

“Als kind was mijn thuissituatie niet altijd even stabiel … Ik wil mijn ouders echter niet de schuld geven, want uiteindelijk kies je zelf welke richting je uitgaat. Ik maakte duidelijk slechte keuzes en kwam zo op het verkeerde pad terecht. De jeugdrechter merkte dat ook op en besloot me hier te plaatsen. Intussen zijn we vier jaar verder en heb ik al veel geleerd. Achteraf gezien is die beslissing dus duidelijk de juiste geweest.”

“Ik ben sinds dit jaar meerderjarig en kan dus eigenlijk zomaar naar buiten wandelen. Toch leek het me de beste keuze om nog even te blijven. Op mijn 17de ben ik al eens weggegaan, maar ik ben even rap teruggekeerd. Waarom? Ik maak nog veel fouten en kwets zo mensen. Dat is niet de bedoeling. Op dit moment heb ik twee keuzes: ofwel keer ik terug naar mijn ‘oude’ leven, ofwel blijf ik hier en probeer ik mijn leven op orde te krijgen. De ‘andere’ kant heb ik intussen wel gezien. Nu is het tijd om voor de slimme optie te kiezen. Op het einde van de rit besef je dat dit je slaapplek is, je veilige uitvalsbasis.”

“Ik ken genoeg mensen die voor de ‘andere’ kant gekozen hebben. Zo is een goede vriend van mij hier (te vroeg) vertrokken. Hij heeft intussen reeds drie maanden in de gevangenis in Leuven gezeten. Ik ken het maar al te goed ... Ik heb zelf even in de gemeenschapsinstelling Mol gezeten. Dat is eigenlijk gewoon een gevangenis. Je bent geen jongere, maar een gedetineerde. De deur gaat op slot, de ramen niet open en je zit hele dagen op de muren te tekenen. Hier is dat anders. Dit een 5-sterrenhotel! (lacht) Goed eten, een netwerk om je heen, bewegingsruimte, maar vooral: mensen die om je geven.”

“De begeleiding maakt echt een verschil. De jongeren die hier verblijven, zitten vast met hun leven en weten niet wat te doen. Daar wordt aan gewerkt: wat gaan we doen? Waar willen we heen? De mensen zien je hier staan. Hier ben je een mens. Daarnaast zijn er heel wat leuke momenten zoals de eetmomenten. Je zit samen aan tafel en lacht met elkaar. Ook de begeleiders doen mee; die zeveren minstens evenveel! Anderzijds word je ook gepusht en uitgedaagd. Er zijn duidelijke afspraken en ‘luieren’ zit er niet in. Zelfs niet voor een 18-jarige. (lacht) Bij een fout word je aangesproken en als je iets goed doet, wordt dat ook gezegd. Qua menselijkheid is dit een leefgroep om u tegen te zeggen. Wat de begeleiding hier doet, vind ik echt chique. Dat meen ik oprecht!” 

“Hoe ik de toekomst zie? Ik hoop binnen een jaar samen met mijn broer een appartement te huren. Hij heeft een vast contract en ik ben intussen ook aan het werk. Op het vlak van financiën en papierwerk is hij heel sterk. Ik ben daar iets slordiger in, dus daar is nog werk aan. Verder ben ik tevreden met mijn huidige job. Ik heb veel zaken geprobeerd – van horeca tot klusjesman – maar hier voel ik me goed bij. Er is werkzekerheid en een vast contract is op termijn een optie. Ik zie me dit dus nog wel even doen. Helemaal klaar voor een nieuwe start!”