Jeugdhulp Don Bosco stelt jaarverslag voor
Lees meer
Op maandag 12 mei is er voor dag en dauw in enkele huiskamers veel meer bedrijvigheid dan gewoonlijk. Zes medewerkers van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen en twee collega's van Don Bosco Vorming & Animatie worden immers om 6.30 uur in Oud-Heverlee verwacht - en deze locatie ligt voor sommigen van de reizigers niet in het centrum van Vlaanderen.
getuigenis van Joris Van den Baere, algemeen directeur van Jeugdhulp Don Bosco Vlaanderen
Na een gevarieerd ontbijt vertrekken we met een volgeladen busje richting Turijn. We worden uitgezwaaid door Carlo, voorzitter van het bestuursorgaan, en door vormingsmedewerkers Annemie en Dieter, die hun twee collega's een goede reis wensen. Al denk ik dat ze stiekem hoopten dat er nog een zetel vrij was in onze bus. 'Is het omwille van het vroege uur of omdat we elkaar nog wat beter moeten leren kennen?', denk ik bij mezelf, want bij aanvang is het nog wat stilletjes in de bus. Later zal blijken dat dit één van de weinige stille groepsmomenten zal zijn.
De volgende dagen worden we, dankzij het ervaren gidswerk van Maarten, op verschillende plaatsen ondergedompeld in het boeiende leven van Don Bosco: van Becchi en Colle Don Bosco zijn we heel erg onder de indruk; in Castelnuovo Don Bosco en Chieri doen we meerdere locaties aan en Valdocco in Turijn weet ons bijzonder te raken. We worden geïnspireerd door de keuzes die Don Bosco maakte en door zijn levenswijze. Maar ook de verhalen van Don Cafasso en andere figuren die een rol in het leven van Don Bosco speelden - en vooral de belangrijke rol van Mama Margherita - laten indruk na.
Deze reis geeft kadering bij datgene wat we dagelijks realiseren
Deze reis geeft kadering bij datgene wat we dagelijks realiseren in onze werkingen en dat is net het opzet en doel van deze trip. Onze reis was niet enkel inspirerend, maar bracht acht mensen dichter bij elkaar. Wat een enthousiaste en fijne groep collega's! Ook al was het voor de ervaren gids Maarten en voor mezelf als spiksplinternieuwe reisleider niet altijd gemakkelijk om de groep op het juiste paadje te houden. An liep soms naar links, terwijl er werd aangegeven naar rechts af te slaan, Jolien liet zich verleiden om door het rode licht te rijden toen er een knappe Italiaan naar haar wuifde, Vicky ging er bijna met een radslag vandoor (dit staat zelfs op beeld!), Nina, master in sfeerbeheer, deed net geen bommetje in de Po, Olivier zou een omweg lopen om ‘zijn chocolade bouchee-guilty pleasure’ te kunnen nuttigen en Linda haalde zelfs het stratenplan van Toronto boven voor de stadswandeling in Turijn.
En zo werd het geen snoepreisje: het bewijs hiervan is de snoepdoos van Jolien die nog goed gevuld terug naar België kwam. Gelukkig werd de groepssfeer telkens met een duimpje bekrachtigd ... Sommigen waagden het zelfs een hartje naar elkaar uit te sturen! Meer gaan we er hier niet over vertellen, want 'What happens in Turijn, stays in Turijn': dus, wil je meer info inwinnen, aarzel dan niet om één van de deelnemers te bevragen. Dank je wel voor ieders aandeel in deze heel geslaagde reis, die ons terugbracht naar de oorsprong van onze werkingen! Don Bosco, je hebt ons alweer geïnspireerd.