Impressies van de Strenna-vierdaagse

Donderdag ochtend stapten zuster Carina, Colette, Ela, zuster Katelijn, Koen en ik op het vliegtuig. Stormweer in zowel Brussel als München zorgde voor een onaangename vlucht in pretparkstijl. Het onthaal in Valdocco was zeer hartelijk. Na een snelle hap naast het Sanctuario della Consolata waarbij Colm uit Amsterdam onze groep vervolledigde, waren we net op tijd terug in het teatro van Valdocco voor de wervelende, gevarieerde startconferentie: een indrukwekkend religieus dans- en zangprogramma door de Adonai-groep vanuit het ontmoetingsverhaal van Jezus en de Samaritaanse bij de waterput, een gesmaakte uiteenzetting over de strenna door de algemene overste en de presentatie van knap, eigentijds audiovisueel materiaal over de begeleiding van (kansarme) jongeren.

Welke momenten zijn mij verder sterk bijgebleven?

• De getuigende, kunstzinnige en inhoudelijk erg sterke inleiding door zuster Paula Casalis over de kunst van het empathisch luisteren en de kwalitatieve aanwezigheid bij jongeren en adolescenten.
• De persoonlijke verhalen van het jonge koppel Sebastiano en Titta, twee jeugdbegeleiders binnen de Italiaanse lekenbeweging ‘De getuigen van de Verrezen Heer’, en van de Spaanse sociale en pastorale verantwoordelijken Pilar en Alberto.
• Colettes boeiende privérondleidingen op de plaatsen in Turijn die voor Don Bosco een cruciale rol gespeeld hebben in zijn priesteropleiding en zijn jeugdwerk, op de ontmantelde Fiat-site met zijn blitse, tien jaar jonge Santo Volto-kerk en in de kamers van Don Bosco.
• De prachtige, didactisch opgebouwde Prezi van Michal Vojtas sdb bij zijn praktijkgerichte lezing over de salesiaanse kunst van ontmoeting, begeleiding en onderscheiding.
• Het internationaal getinte debat van een vijftiental adolescenten: zeer waarderend over de persoonlijke en spirituele begeleiding die ze gekregen hadden maar ook recht voor de raap als het hun verwachtingen ten aanzien van salesianen, zusters en medewerkers betrof.
• De ochtendbezinning, de twee eucharistievieringen en de boeteviering zorgden dan weer voor spirituele diepgang en voor welkome rustpunten tijdens deze intensieve en vermoeiende vierdaagse.

  Mijn eerste deelname aan het Strenna-congres heeft me enorm geboeid, maar ook een beetje van mijn stuk gebracht. Vooral de confrontatie met de veelzijdige, vaak tegenstrijdige invullingen van Don Bosco’s spiritualiteit en pedagogie in de verschillende continenten zal me nog maanden stof tot nadenken geven ... Dankjewel zuster Carina, Colette, Ela, zuster Katelijn, Koen en Colm voor jullie aangename gezelschap en voor de inspirerende gesprekjes tussendoor.