Ons panel aan het woord: wat is jouw roeping?

Volgens mij is een roeping jouw doel in het leven. In mijn geval is dat teruggeven aan de wereld en een positieve invloed hebben op onze maatschappij. Ik ben door God op de wereld gezet, dus zie het als mijn taak om iets terug te doen en te betekenen voor anderen gedurende de tijd dat ik hier ben. Hoe ik mijn roeping beleef? Aan de hand van mijn grootste passie, muziek. Toch wil ik een passie en een roeping niet over dezelfde kam scheren en deze hoeven ook niet hand in hand te gaan. Een passie is iets waarbij je het gevoel hebt dat je dat de rest van je leven wil doen, een roeping is meer. Iets in je lichaam dat zegt: ‘ik moet dit doen, anders kan ik niet verder.’ Een passie is wel een goede manier om je roeping vorm te geven. Met mijn muziek probeer ik mensen blij te maken en het gevoel te geven dat ze waardevol zijn. Ik ben dus niet geroepen om muziek te maken, maar ik ben geroepen om een positieve invloed te hebben op deze wereld en doe dat door muziek te maken. 

Vroeger kon ik het woordje roeping alleen maar aan het religieuze linken: iemand die door God geroepen is om priester of zuster te worden. Ik vond dat mooi, maar kon me er weinig bij voorstellen. Intussen zie ik de ruimere betekenis. Ik vind het bijvoorbeeld erg sterk als iemand kan zeggen dat hij geroepen is door zijn job. Wat een roeping exact is en vanaf welk moment je kan zeggen dat je er een hebt, vind ik echter volledig persoonlijk. Niemand kan me zeggen: “Joke, dat is echt jouw roeping!” Nee, dat moet ik zelf voelen. Een roeping kan alleen vanuit jezelf komen. Een passie kan inderdaad samengaan met een roeping, maar een roeping is dat tikkeltje meer. Het is iets dat je heel sterk en vol overtuiging beleeft. Je kan meerdere passies hebben, maar die hoeven daarom geen roeping te zijn. Ik wist al van jongs af aan dat ik later iets met kinderen wilde doen en zowel in mijn vrije tijd als op vlak van studies volg ik dat pad. Ook qua job denk ik in die richting. In die sector werken is een ambitie waarin ik een verschil zou kunnen maken, maar dat moet ik nog ontdekken. Als je mij vraagt of met kinderen werken mijn roeping is? Dat niet, maar wie weet komt dat nog.

Ik denk dat het woord ‘roeping’ voor iedereen een andere betekenis heeft. Het is een heel persoonlijk begrip. Zelf zie ik het iets minder extreem. ‘Teruggeven aan de wereld’ vind ik een sterke roeping, maar voor mij kan het ook veel kleiner zijn. Ik zie een roeping meer als iets dat je goed ligt, dat je interesseert en waar je lange tijd mee bezig wil zijn. Toen ik klein was, knutselde ik heel vaak met mijn oma en kreeg ik altijd de vrijheid om mijn ding te doen. Steeds kwam ik uit op een geslaagd resultaat. “Hoe doe je dat toch?”, zei mijn oma dan. Dat knutselen, tekenen en ontwerpen doe ik nog steeds erg graag en het doet me ook denken aan mijn oma. Even ter info: mijn oma leeft nog hoor, maar knutselen doen we niet meer. Dat creatief bezig zijn brengt vele herinneringen terug en daarnaast geeft het me rust. Hoewel ik een creatieve richting studeer (Publiciteitsgrafiek), besef ik wel dat het moeilijk zal zijn om van kunst mijn job te maken. Lukt dat wel, dan zou dat zalig zijn! Hoe dan ook, of het nu mijn job wordt of niet: kunst is iets waarmee ik bezig wil blijven. Het is mijn roeping.

Een roeping ken ik vooral van het geloof. Zelf zie ik het als iets dat je tegemoetkomt in het leven. Ik heb al heel vaak met mijn moeder (de oprichtster van Dream of Don Bosco, zie pagina 16) over dit thema gesproken. Ik ben in Nederland geboren, maar mijn ouders komen uit Irak. Daar kennen wij heel wat zusters. Meer zelfs, mijn mama heeft een tijdje in een klooster gewoond omdat zij dacht dat het haar roeping was om zuster te worden. Later heeft ze echter ontdekt dat ze een heel andere roeping had: een gezin stichten. Een passie en een roeping zijn volgens mij dus wél verschillend. Een passie is iets wat je leuk vindt en dat bij je past, terwijl een roeping krachtiger is en op je pad moet komen. Iets wat je gaandeweg je leven moet ontdekken. Kijk maar naar het verhaal mijn moeder. Of ik een roeping heb? Ik denk dat ik die al heb ontdekt, ja. Vorig jaar ben ik voor de eerste keer naar Irak geweest en het voelde daar echt als thuiskomen. Ook al ben ik hier geboren, toch voelt Irak als ‘mijn’ plek. Ik ontmoette er de meest aardige mensen die helaas door een moeilijke tijd gaan en vaak in armoede leven. Meteen voelde ik dat ik iets voor hen wilde betekenen. Ik sprak er al over met mijn moeder en zelfs met zusters uit het Midden-Oosten. Liefst zou ik iets willen bereiken in de politiek, maar de weg is nog lang. Ook dat is eigen aan een roeping: je moet er vol voor willen en blijven gaan.

Opgelet: las je dit verhaal in het Don Bosco magazine (p.34-35)? Dan merkte je misschien op dat de titel verschillend is. In het magazine is de titel niet correct aangepast. De rode titel 'Welke kaars tekent jouw jaar?' moet vervangen worden door 'Wat is jouw roeping?'