16-jarige leerlinge van DBZ debuteert voor Belgian Cats
Lees meer
Als welzijnswerker en leerkracht van niet-begeleide minderjarigen, vluchtelingenkinderen en kwetsbare groepen in het algemeen, wil ik aandacht vragen voor de sociale prijs van de covid-19-maatregelen.
In de woorden van wetenschapshistoricus Bert De Munck: “Zijn quarantaine en lockdown op de lange termijn wel de beste maatregelen, of geldt dat alleen voor de korte termijn? En als de biologische logica klopt, welke sociale prijs zijn we dan bereid te betalen?”[1]
We kunnen de impact van de gesloten scholen op de sociale ongelijkheid tussen jongeren niet overschatten. Die impact is enorm, en speelt op verschillende manieren:
De gevolgen van de voorbije 3 weken gemiste scholing zullen al dramatisch zijn en vermoedelijk komen hier nog 2 extra weken bij. Heel wat maatschappelijk kwetsbare jongeren die al op het punt stonden om af te haken, verloren in de voorbije periode de link met de school. Het resultaat zal een historisch hoog aantal schoolverlaters zonder diploma zijn. De economische kost hiervan wordt volgens Kristof de Witte geschat op zo’n 50 miljoen euro[3], enkel dus nog maar voor de 3 weken gemiste scholing die al achter ons liggen. Alleen een heropening van de scholen kan verhinderen dat dit drama nog verder wordt versterkt in de laatste maanden dit schooljaar.
Ook op persoonlijk vlak eist de sluiting van de scholen van maatschappelijk kwetsbare jongeren een te zware tol. Kwetsbare jongeren dragen vaak trauma’s met zich mee. De huidige maatregelen, die kinderen en jongeren verplichten om binnen te blijven, zorgen dat zij letterlijk geen enkele uitlaatklep meer hebben. Niet enkel fysiek, maar ook mentaal, zitten deze kinderen opgesloten. Hierdoor kunnen ze de trauma’s die er al waren, niet verder verwerken.
Het sociale isolement en de onzekerheid bezorgt hen een constante stress, wat vaak resulteert in ernstige angstreacties. Zo kreeg een begeleider telefoon van een nieuwkomer die omwille van angst in ademnood zat en niet wist wat te doen. Hij zat al één week in zijn kleine, donkere kamertje alleen …
We moeten daarom de discussie over de covid-19-maatregelen voeren met alle argumenten. Iedereen staat onder druk, heel wat mensen werken zich uit de naad om het land draaiende te houden. We mogen de groep niet vergeten van wie wij over 10 jaar zullen verwachten dat zij ‘het land draaiende zullen houden’: zij moeten op dit moment opgeleid worden tot gediplomeerde, capabele en evenwichtige volwassenen. Er is geen ruimte om die jongeren over het hoofd te zien, die vandaag al achterop hinken: we zullen iedereen nodig hebben. Ook onze nieuwkomers en jongeren in kwetsbare situaties.
Ook wij willen het beste voor onze volksgezondheid, maar het maatschappelijke welzijn omvat veel meer dan enkel de biologische gesteldheid van ons lichaam. En de volksgezondheid op langere termijn hangt van veel meer factoren af dan enkel het covid-19 virus.
Daarom pleit ik hier en nu, en met hoge aandrang, voor een inclusieve aanpak van de covid-19-epidemie, waarbij de argumenten uit deze brief mee in rekening worden genomen. Het is nu of nooit. Hervat de lessen zo snel mogelijk. En doe dit doordacht, met een plan van aanpak waarbij prioritair nagedacht wordt over hoe we de opgelopen achterstand, zowel op schools als op sociaal-emotioneel vlak, kunnen compenseren.
Ondergetekend,
Braeye Griet, trajectbegeleider CLW Don Bosco en vrijwillig voogd
[1] De Viroloog regeert het land. Bert De Munck. De Standaard, 27 maart 2020.
[2] De prijs van gesloten schoolpoorten. Kristof De Witte. De Standaard, 27 maart 2020.
[3] De prijs van gesloten schoolpoorten. Kristof De Witte. De Standaard, 27 maart 2020.